Kažu o sebi:
Benin je rodno mesto vudua, religije koja se zasniva na verovanju u duhove i magiju. Vudu je priznat kao zvanična religija u Beninu, a svake godine se održava festival vudua u gradu Uidi.
Benin ima jedan od najdužih i najbolje očuvanih sistema utvrđenja u Africi. Zidovi Abomeja, koji su građeni od 17. do 19. veka, imaju dužinu od oko 16 km i okružuju bivšu prestonicu Kraljevine Dahomej. Unutar zidova se nalaze palate i hramovi koji svedoče o istoriji i kulturi ovog moćnog carstva.
Benin je dom za više od 50 nacionalnih parkova i rezervata koji nude raznovrsnu floru i faunu. Među njima se ističe Nacionalni park Pendžari, koji je deo biosferskog rezervata Pendžari-Vazao-Malija. Ovaj park je jedno od poslednjih utočišta za zapadnoafričke lavove, slonove, bivole, antilope i druge životinje.
Benin je zemlja sa bogatom muzičkom tradicijom koja je uticala na mnoge savremene žanrove. Neki od najpoznatijih beninskih muzičara su Anđelik Kidžo, koja je osvojila četiri Gremi nagrade i bila proglašena za najbolju afričku pevačicu 20. veka, 4 i Gnonas Pedro, koji je bio jedan od pionira afro-kubanske muzike.
Benin je zemlja sa visokim stepenom multikulturalnosti i tolerancije. Prema popisu iz 2013. godine, u Beninu živi oko 60 etničkih grupa koje govore više od 50 jezika. Glavne religije su hrišćanstvo, islam i vudu, ali postoji i veliki stepen međureligijskog dijaloga i saradnje.
Benin ima dugu i burnu istoriju koja seže do praistorijskih vremena. Prvi poznati stanovnici Benina bili su narodi Nok, koji su stvarali terakotne figure između 5. veka pre n.e. i 2. veka n.e. Od 12. do 19. veka, na teritoriji Benina su postojala tri glavna kraljevstva: Dahomej, Porto-Novo i Savi. Ova kraljevstva su trgovala sa Evropljanima, posebno Portugalima, Francuzima i Britancima, koji su tražili robove, zlato, slonovaču i začine. Benin je bio deo tzv. Obale robova, sa koje je izvezeno na milione Afrikanaca u Ameriku tokom transatlantske trgovine robljem.
U 19. veku, Francuska je počela da širi svoj uticaj u zapadnoj Africi i da potiskuje lokalne vladare. Godine 1894, Francuska je anektirala Dahomej i proglasila ga svojom kolonijom pod imenom Francuski Dahomej. Pod francuskom upravom, Dahomej je bio deo Francuske Zapadne Afrike, zajedno sa Senegalom, Malijem, Obalom Slonovače i drugim teritorijama. Francuska je eksploatisala prirodne resurse Dahomeja, uvela zapadni obrazovni sistem i nametnula svoj jezik i kulturu.
Godine 1946, Dahomej je postao prekomorski teritorij Francuske sa ograničenom autonomijom. Godine 1958, Dahomej je postao autonomna republika u okviru Francuske Zajednice. Godine 1960, Dahomej je stekao potpunu nezavisnost od Francuske i postao suverena država. Međutim, prve decenije nezavisnosti su bile obeležene političkom nestabilnošću, vojnim udarima i diktaturama. Godine 1972, major Matje Kereku je izveo državni udar i uspostavio marksističko-lenjinistički režim pod imenom Narodna Republika Benin. Kereku je vladao Beninom do 1991, kada je uveden višestranački sistem i demokratska tranzicija. Od tada, Benin je održao nekoliko slobodnih i fer izbora i uspostavio stabilnu civilnu vlast.
Benin se graniči sa Togom na zapadu, Nigerijom na istoku, Burkinom Faso na severozapadu i Nigerom na severoistoku. Na jugu izlazi na Atlantski okean, tačnije na Beninski zaliv. Benin ima površinu od 114.763 km2 i raznovrsan geografski reljef. Na jugu se nalazi nizak obalni pojas sa lagunama, močvarama i peščanim plažama. Na severu se nalaze visoravni sa savanama, šumama i planinama. Najviša tačka u Beninu je planina Sokbaro, koja se nalazi na 658 metara nadmorske visine.
Benin ima tropsku klimu sa dva glavna godišnja doba: kišnim i suvim. Kišno doba traje od aprila do oktobra na jugu i od maja do septembra na severu. Suvo doba traje od novembra do marta na jugu i od oktobra do aprila na severu. Temperature su visoke tokom cele godine, sa prosekom od oko 27°C. Vlažnost je takođe visoka, posebno na jugu gde dostiže i do 90%. Benin je pod uticajem harmatana, suvog i prašnjavog vetra koji duva sa Sahare tokom zime.