Kažu o sebi:
Čad ima više od 100 različitih jezika i dijalekata koji se govore u zemlji. Iako mnogi od ovih jezika nisu dobro zabeleženi, mogu se podeliti u sledećih 12 grupa: (1) Sara-Bongo-Bagirmi grupa, koja predstavlja jezike koje govori oko milion ljudi u južnom i centralnom Čadu, (2) Mundang-Tuburi-Mbum jezici, koji se govore od strane nekoliko stotina hiljada ljudi u jugozapadnom Čadu, (3) Chado-Hamitska grupa, koja je povezana sa Hausom koja se govori u Nigeriji, (4) Kanembu-Zaghawa jezici, koji se govore na severu, uglavnom od strane nomada, (5) Maba grupa, koja se govori u blizini Abéchéa i širom Ouaddaï regije istočnog Čada, (6) Tama jezici, koji se govore u Abéchéu, Adréu, Goz Béïdi i Am Dam regijama, (7) Daju, koji se govori u području Goz Béïde i Am Dama, (8) neki jezici centralnoafričkih grupa, posebno Sango (koji je takođe lingua franca Centralnoafričke Republike), koji se govore na jugu, (9) Bua grupa, koja se govori u južnom i centralnom Čadu, (10) Somrai grupa, koja se govori u zapadnom i centralnom Čadu i (11) Mimi i (12) Fur , oba se govore u krajnjem istoku.
Službeni jezici Čada su arapski i francuski. Međutim, većina stanovništva koristi lokalne jezike za svakodnevnu komunikaciju.
Stanovništvo Čada predstavlja tapiseriju sastavljenu od različitih naroda, religija i kultura koje su izvanredne čak i u raznolikosti Afrike. Stepen raznolikosti koji se susreće u Čadu naglašava značaj regije kao raskrsnice jezičke, društvene i kulturne razmene.
Čad je nazvan po jezeru Čad, koje predstavlja sve što je ostalo od mnogo većeg jezera koje je pokrivalo veći deo regije u ranijim geološkim periodima. Jezero se nalazi u centru zapadne granice i ima nadmorsku visinu od 281 metra. U najkišovitijem periodu, od jula do septembra u centru-severu i od maja do oktobra na jugu, kiše mogu izazvati poplave, koje stvaraju spektakularne prizore vodopada i reka.
Čad se graniči sa šest zemalja: Libijom na severu, Nigerom i Nigerijom na zapadu, Sudanom na istoku, Centralnoafričkom Republikom na jugu i Kamerunom na jugozapadu. Ukupna dužina granice je 5.968 kilometara.
Čad ima tri vegetacijske zone, koje su korelirane sa količinom padavina. To su vlažna i suva tropska zona na jugu, koju karakterišu grmlje, visoke trave i rasuti listopadno drveće širokih listova; polusuva tropska (Sahel) zona, u kojoj se savanska vegetacija postepeno spaja u regiju trnovitih grmlja i otvorene stepe; i vruća suva zona, sastavljena od dina i platoa u kojima je vegetacija oskudna i povremeno se nalaze palmine oaze.
Visoke trave i opsežne močvare savanske zone imaju obilje divljih životinja. Tu velike sisare - kao što su slonovi, nilski konji, nosorozi, bradavičaste svinje, žirafe, antilope, lavovi, leopardi i gepardi - koegzistiraju sa velikim brojem ptica i gmizavaca. Reke i jezero su među najbogatijim ribama u svim afričkim vodama. Vlažne regije takođe sadrže rojeve insekata, od kojih su neki opasni.
Čad je zemlja bez izlaza na more u severnoj centralnoj Africi. Ima površinu od 1.284.000 kvadratnih kilometara, što je čini petom najvećom zemljom na kontinentu.
Glavni i najveći grad Čada je N’Djamena, koji se nalazi na ušću reka Chari i Logone. N’Djamena je kozmopolitski grad i ima više od 700.000 stanovnika.
Čad ima raznoliku klimu, koja varira od vlažne i suve tropske na jugu do vruće i suve pustinjske na severu. Na jugu, kišna sezona traje od maja do oktobra, a godišnje padne između 800 i 1.200 milimetara kiše. U centru, kišna sezona traje od juna do septembra, a godišnje padne između 300 i 800 milimetara kiše. Na severu, kiše su vrlo retke, a godišnje padne manje od 50 milimetara kiše. Zima je suva svuda u zemlji, a relativno je hladna, sa dnevnim temperaturama u rasponu od 26 do 37 °C i noćnim temperaturama koje padaju do 14 °C2. Od marta nadalje postaje vrlo vruće, dok prve jake kiše ne padnu. U N’Djameni, na primer, dnevne temperature u proseku prelaze 40 °C između marta i juna.